Cilin Mehdi – ishaallah vjen së shpejti – presim?

Disa besojnë se kur të vijë Shpëtimtari i pritur, ai do të sundojë si një diktator i drejtë botën, dhe i mbështetur nga fuqitë e jashtëzakonshme të gjithë të keqen nga toka ta zhduk dhe Çdonjëri do të jeton në një lloj mini-parajsë. Por a do të jetë me të vërtetë kështu?

Parashikimet e të priturit Shpëtimtarit në të gjitha fetë janë pak a shumë të ngjashme.

Shpëtimtari vjen për të eliminuar të keqen dhe për të themeluar shërimin mbi tokë. Por çfarë është ilaçi? Në Islam, ardhja e Shëlbuesit është gjithashtu një pritshmëri e detyrueshme për të kompletuar sistemin hyjnor që Ai ka krijuar për njerëzit. Sepse çdokush mund të pretendojnë në varrin e tij, se një sistem i perëndishëm me të gjitha përpjekje nuk ishte i mundur! Së fundi, Pejgamberi (savs) dhe Imam Aliu (as) dështuan në krijimin e një shoqërisë ideale. Si munden pastaj këtë të krijojnë njerëzit e vegjël? Ky arsyetim eliminohet sapo do të vij  Shpëtimtari dhe vërteton zbatueshmërinë.

Dërguari i Zotit (s) dhe Imam Aliu (as) kanë kërkuar rrugën më të mirë të mundshme, por njerëzit i kanë braktisur ato. Që shpëtimi një ditë do te realizohet në tokë, askush nuk mund të arsyetohet. Po kjo është e mundur! Dhe çdokush që sipas jetës së tij është përpjek, do të jetë sikur ai të ishte në çadrën e Shpëtimtari, edhe në qoftë se ai vdiq më parë. Por çka ka ajo me shpëtimin?

Idetë e shumicës dërrmuese e myslimanëve besojnë se Shëlbuesi - me Jezusin a.s - shfaqen dhe një kohë të shkurtër pas shfaqjes së tij do të jetë një gjakderdhje e pabesueshme pranë fatkeqësive tjera.  Sepse forcat djallëzore do të sulmojë atë dhe atë popull që rrinë afër tij, do ti mbrojë dhe në fund do të jetë fitimtar. Dhe pastaj ai shumë ose më pak dhunshëm vërtetën në Tokë do të zbatojë, kështu të paktën idetë e pashprehura e myslimanëve. Por a është vërtetë kështu?

A nuk luajnë një rol në idetë të tilla interesat vetjake? A nuk është e vërtetë se shumica e myslimanë aktualisht ndjehen "shtypur" dhe shpresojnë se ata Shpëtimtari do ti “çlirojë”? A nuk është e vërtetë se shumë mysliman ndjehen të paprivilegjuar dhe shpresojnë, me shfaqjen e Shpëtimtarit që pastaj i përkasin "sundimtarëve"?
Disa myslimanë besojnë se ata aktualisht janë të shtypur, të dobët, të varfër, dhe sa më shpejt që do të vijë Shpëtimtari ata pastaj do ti takojnë sundimtarëve, të fortëve, të pasurve. Por këto nuk janë Mendime islame. Këto janë mendimet që veçanërisht zakonshëm duken në qarqet sioniste, të jenë të zgjedhur dhe që kanë superioritetin mbi kombet e tjera, të cilat duhet të përmbarohen para shfaqjes së Shpëtimtarit!

Disa myslimanë besojnë se të gjitha mëkatet e tyre do të falen shumë ose më pak nga njëra ditë në tjetrën, në qoftë se ata vetëm bashkohen me Imam Mehdiun sapo të shfaqet ai, dhe me të vërtetë besojnë se ata pavarësisht se sa mëkatet ata më parë kanë ngarkuar. Por këto nuk janë Mendime islame. Këto janë mendimet që janë të zakonshme veçanërisht ke krishterët e sotëm që besojnë në "marrjen" e mëkateve të tyre me kryqëzimin e Jezusit. Por Imam Mahdiu (as) nuk do të vijë kështu!

Mëkati më i madh i Satanit në Kur'anin e Shenjtë është se ai vetën e shikon si diçka "më i mirë". Ketë mashtrim ai e zhvillon kur ai e ka marrë thirrjen për t'i shërbyer popullit: shërbejë Perëndisë, me shërbimin e njerëzve. Satani refuzon. I Dërguari i Zotit (s), megjithatë, i quajti ata njerëzit si më të mirë, cilët njerëzve të tjerëve shërbejnë më së miri. Dhe kështu kurorëzimi i çlirimit të popullit do të jetë në shërbim mbi njerëzit.

Sapo do të vijë Imam Mahdiu (as), myslimanët duhen të ndajnë, si ndan ndihmëtarët Medinans (Ensarët). me emigrantët (Muhajiroun). Ato duhen të sakrifikojnë shumë, si sakrifikuan myslimanët në Bedr, Uhud dhe betejat shumë të tjera të mbrojtjes. Ata duhet të jenë të gatshëm për urie, si ndjekësit e Profetit në luginën e Ebu Talibit. Ata do të shohin shumë vuajtje dhe duhen ti lehtësojnë ata. Ata do të duhen të punojnë dhe të sakrifikohen shumë. Dhe në qoftë se të gjitha këto përpjekje do të çojnë në rezultatin e dëshiruar, atëherë pasuesit e tij nuk do të jenë "sundimtar", por ndjehen të nderuar se atyre u lejua t'i shërbejnë popullit! Ata do të jenë ato më të përkushtuar për njerëzit e tjerë. Ata do të jenë ato më gjumë më pak, me punë më të shumte, dhe rrezatojnë dritën e Perëndisë nga zemrat dhe fytyrat e tyre, sepse ata sakrifikuan veten e tyre! Ata nuk do të lëndojnë edhe një milingonë, aq shumë ata do të kanë vëmendjen ndaj krijimit. Shëlbimi i tillë do të jetë!

Tani le të mendojnë të gjithë, a me të vërtetë është tashmë gati për shpëtim. Ne jemi në muajin e Perëndisë të Ramazanit, i cili ka një marrëdhënie të veçantë me Imam Mehdiun(a). A ne të vërtetë duan që ai (as) tani të vijë ? A me të vërtetë ne duan të ndajmë, dhe te kemi më pak se sot, kur ai vjen? A ne të vërtetë duam të flemë më pak, të jem më vigjilent në të gjitha aspektet dhe të ngrëmi më pak, një njoftim që duket i rëndësishëm në pikëpamje të disa praktikave të agjërimit të rreme! A me të vërtetë të gjitha i duam?

Çdokush vetëm mund të përgjigjet për veten e tyre. Por në qoftë se ai me të vërtetë ka gatishmërinë për të dhënë gjithçka për rrugën e çlirimit, atëherë ai është tashmë i lirë.

Nëse ai është me të vërtetë i gatshëm për të ndarë, për të sakrifikuar, për uri dhe për të dhënë, atëherë ai është tashmë i lirë. Nëse ai me të vërtetë dëshiron të përdorët dhe pastaj i etur dëshiron që Shpëtimtari të vijë, që ata të vërtet të uritur të lirohen, dhe jo me sigurimin shëndetësor të tij dhe shtetin social në sfond, atëherë ai është me të vërtetë i lirë, dhe pastaj nuk ka rëndësi nëse shpëtimtari i pritur vjen në jetën e tij apo jo, ai është njëri nga pasuesit e tij.

Muaji i Ramazanit është - në qoftë se ajo operon seriozisht - një muaj i abdikimit. Nga ky abdikim njerëzit mund të mësojnë shumë, sidomos çlirimi i varësisë. Duhanpirës mund të mundohet të çlirohet nga pirja e duhanit.

Mbipeshi mund ti shkrijnë disa kile. Gjumashi mund të përpiqet të kalojë me gjumë më pak, etj, etj. Dhe çdo gjë është projektuar për t'u përgatitur për kthimin e Shpëtimtarit të pritur. Pasi të kemi vullnetin për të shërbyer dhe jo për sunduar, ne jemi të lirë dhe "trashëgojmë" nderin e adhurimit e vërtetë e cila është në bamirësinë.

Kapitalizmi është një ideologji që inkurajon njerëzit të dëshirojnë për gjithnjë më shumë në tokë. Kush të vërtetë agjëron, ai çlirohet nga kjo ideologjie kriminale dhe bëhet një qytetar i vlefshëm i shoqërisë së tij.  

Ishaallah Shpëtimtari paraqitet së shpejti.

http://www.muslim-markt-forum.de/t409f2-Welchen-Mahdi-moege-er-bald-erscheinen-erwarten-wir.html
përktheu Shaban Burri

 Ju lutemi na lidhni në lutjet e juaja Rruga Islamike mbështetet nga: